Widzialny znak naszej wspólnej troski

Widzialny znak naszej wspólnej troski

Założenia akcji zostały przedstawione podczas konferencji prasowej, która odbyła się w Domu Chleba przy ulicy Kościelnej w Radomiu. Wzięli w niej udział ks. Damian Drabikowski, dyrektor Caritas Diecezji Radomskiej, i ks. Wojciech Rudkowski, proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej w Radomiu. 

Ks. Drabikowski przypomniał, że akcja od ponad 30 lat służy potrzebującym dzieciom i młodzieży, zapewniając im m.in. wypoczynek letni, posiłki, pobyt w placówkach wsparcia dziennego, a także leczenie i rehabilitację. – W tym czasie rozprowadziliśmy miliony świec. To kilka pokoleń dzieci, które otrzymały pomoc dzięki otwartości naszych serc. Nabywając świece, mamy okazję włączyć się w pomoc niesioną dzieciom i młodzieży przez naszą Caritas. Dlatego paląca się świeca na wigilijnym stole, niech będzie widzialnym znakiem naszej wspólnej troski – mówił ks. Drabikowski. Dodał, że pięknym zwyczajem, który wytworzył się w naszym kraju, jest zaniesienie świecy wigilijnej w dzień Bożego Narodzenia na grób osoby nam bliskiej. Mówi, że jest to wyraz naszej pamięci o tych, którzy wyprzedzili nas na drodze do wieczności, a jeszcze tak niedawno zasiadali razem z nami do wigilijnej wieczerzy. 

Radomska Caritas dzięki ofiarności i hojności wiernych z zebranych środków w minionym roku dofinansowała wakacyjne wyjazdy dzieci i młodzieży. W sumie wsparła w ten sposób 1,5 tys. dzieci z terenu diecezji radomskiej. Pozyskane fundusze ze świec pomogły również dofinansować posiłki, rehabilitację, zakup leków czy specjalistycznych urządzeń służącym dzieciom. – Wsparcie z tej akcji otrzymują dzieci nie tylko będące podopiecznymi Caritas, ale trafia ono do każdego dziecka czy placówki, która zwróci się o taką pomoc do nas – podkreślił dyrektor radomskiej Caritas. 

Świece będzie można kupować w każdej parafii diecezji radomskiej. W Radomiu będzie można je również nabyć w księgarni św. Kazimierza przy ul. Malczewskiego, jak również w księgarni Mariackiej przy ul. Sienkiewicza, składając datek do puszki. 

Ks. Wojciech Rudkowski poinformował, że oprócz rozprowadzania wigilijnych świec, jego parafia wystąpiła do Diakonii Polskiej Kościoła ewangelicko-augsburskiego o środki na realizację programu „Rozwiń Skrzydła”. – Realizujemy zajęcia terapeutyczne dla polskich i ukraińskich dzieci. Celem tych działań jest wsparcie stanu psychicznego i emocjonalnego dzieci. Zajęcia odbywają się w kilku grupach. Dzieci uczą się efektywnego sposobu funkcjonowania w społeczeństwie, rozpoznawania swoich emocji. Odbywają się także zajęcia plastyczne, które mają otworzyć świat zmysłów dziecka. Realizowana jest też muzykoterapia, której celem rozładowanie negatywnych emocji i pozbycie się stresu – wylicza ks. Rudkowski.  

Ks. Drabikowski dodał, że 16 grudnia w godzinach od 9.00 do 12.00 w siedzibie Caritas Diecezji Radomskiej prowadzone będą zapisy na paczki świąteczne. Będą one przyznawane osobom w wieku 60+, prowadzącym gospodarstwo jednoosobowe i których dochód nie przekracza 1600 zł na osobę. O paczki mogą się również ubiegać osoby młodsze z orzeczeniem o niepełnosprawności, również prowadzące gospodarstwa jednoosobowe. – Prosimy osoby chcące skorzystać z pomocy przedświątecznej o przyniesienie ze sobą odpowiednich dokumentów potwierdzających dochód, jak i również niepełnosprawność – informuje dyrektor radomskiej Caritas. 

Dary do paczek będą pochodzić m.in. ze zbiórki, która zostanie przeprowadzona w sklepach w dniach 6-7 grudnia. Caritas zachęca do włączenia się w akcję poprzez przekazanie do koszyków towarów z długim terminem przydatności takich jak: konserwy, olej, ryż, makaron, cukier, kasza, słodycze i inne artykuły. 

Tekst: Radomski GOŚĆ NIEDZIELNY / Radosław Mizera

Światowy Dzień Adopcji

Światowy Dzień Adopcji

Zdaniem Moniki Dudek, która jest psychologiem w Katolickim Ośrodku Adopcyjnym w Radomiu, działającym przy Caritas Diecezji Radomskiej, trzeba wykorzystać każdą okazję do tego, aby przypominać o adopcji, że są dzieci, które czekają na to, że ktoś je pokocha. Dodała, że symbolem obchodów Światowego Dnia Adopcji jest otwarta dłoń, na której widnieje uśmiech.

W pierwszym półroczu 2024 roku w ośrodku Caritas przeprowadzono i zakończono 15 spraw adopcyjnych. W ten sposób nowy dom znalazło 19 dzieci. W toku jest 6 kolejnych spraw, które obejmują 8 dzieci. Ośrodek prowadzi też szkolenia dla kandydatów na rodziców adopcyjnych.

Olga Kula – Kosno pracuje w Domu dla Dzieci im. Jana Pawła II w Jasieńcu Iłżeckim Dolnym. Palcówka jest prowadzona przez diecezjalną Caritas.

W swojej strukturze placówka posiada dom dla dzieci nr 1, dom dla dzieci nr 2 w Jasieńcu Iłżeckim Dolnym oraz dom dla dzieci nr 3 w Starachowicach. Obecnie przebywa w nich ok. 45 dzieci. Dodajmy, że od 2012 do 2023 roku przeprowadzono w województwie mazowieckim ponad 5,6 tys. adopcji.

 

Źródło: Radosław Mizera / Radio Plus Radom

„Seniorzy z inicjatywą w regionie Radomskim”

„Seniorzy z inicjatywą w regionie Radomskim”

Caritas Diecezji Radomskiej realizuje zadanie publiczne w ramach programu wieloletniego współfinansowanego ze środków rządowego programu wieloletniego na rzecz Osób Starszych „Aktywni+” na lata 2021-2025- Edycja 2024. Tytuł zadania „Seniorzy z inicjatywą w regionie Radomskim”. Zadanie to jest realizowane na podstawie umowy o numerze 543/DS./24 

Całkowity koszt zadania publicznego stanowi sumę kwot, o których mowa w ust. 1 i 3,
i umowy wynosi 330 110,00 zł w tym: kwota dotacji w wysokości 241 010,00zł

wkładu osobowego (w tym świadczeń wolontariuszy) o wartości 89 100,00 zł)

Projektem obejmiemy w sumie:

I. 200 osób 60+ z gminy i powiatu Radomskiego, gminy miejsko-wiejskiej Szydłowiec, gminy miejsko-wiejskiej Iłża oraz miast i wsi wchodzących w skład Diecezji Radomskiej. W projekcie jest miejsce: dla samotnych i z poczuciem osamotnienia, seniorów, którzy akceptują swój wiek i tych nieakceptujących; będących w różnorodnej sytuacji materialnej i życiowej; o różnym poziomie oczekiwań (minimalizacja potrzeb i oczekiwań) i motywacji, zaradności życiowej, świadomości wpływu na kierowanie swym życiem. W projekcie będą uczestniczyć mieszkańcy o niewystarczających kompetencjach osobistych i społecznych, których trzeba jeszcze uaktywniać, rozbudzać potrzeby aktywności społecznej i kontaktów z innymi osobami, oraz efektywnego spędzania wolnego czasu, poczucia bycia potrzebnym (zagospodarowanie potencjału starszych: kwalifikacji, wiedzy, czasu wolnego). Oferta i wsparcie skierowane są do mieszkańców izolujących się, biernych, coraz bardziej obojętnych na sytuację swoją i środowiska, o postawach roszczeniowych, z brakiem pewności siebie i umiejętności zarządzania czasem. Szczególny nacisk w procesie rekrutacji skierujemy na osoby z terenów wiejskich, ze względu na fakt znikomej dostępności do usług edukacyjno-aktywizacyjnych.

Grupa docelowa składać się będzie z osób zainteresowanych działalnością w ramach grup wsparcia, grup nieformalnych i organizacji pozarządowych chętnych do angażowania się w życie lokalnej społeczności, jak też osób, które do tej pory niewiele słyszały czy nie doświadczyły tego typu działań, często żyją w samoizolacji i w związku z tym istnieje potrzeba odbudowania u nich poczucia wartości poprzez angażowanie w rozmaite formy aktywności społecznej w ramach grup senioralnych i międzypokoleniowych.

Na obszarze realizacji naszego projektu mamy do czynienia z licznymi seniorami żyjącymi samotnie ze względu na stały pobyt dzieci czy wnuków za granicą. Są to osoby, które „żyją czekaniem” na tych, którzy wyjechali „na chwilę” do pracy. Pandemia pogłębiła ten stan i zakorzeniła przekonanie, że wielu z seniorów nigdy nie doczeka powrotu lub chociaż odwiedzin przez swoich bliskich. Jest też duża grupa osób starszych, którzy czekają na bliskich mieszkających w kraju, a nawet w sąsiednich miejscowościach, którzy nie są skłonni kontaktować się z rodzicami czy dziadkami. Tak powstaje błędne koło, w którym owo „czekanie” staje się sensem życia wielu seniorów. Skutkuje to postępującym procesem tzw. „singularyzacji starości” czyli osamotnienia i w perspektywie procesem otępienia w zakresie potrzeb własnych, jak i swoistej użyteczności społecznej. To z kolei jest przyczyną wielu schorzeń psycho-somatycznych i praktycznie wegetacyjnego trybu życia. Wykluczenie seniorów potęguje również stereotypowe pojęcie „starości” ugruntowane w świadomości społecznej, co spycha seniorów na margines życia społecznego jako grupę, której „nie wypada” podejmować aktywności, cieszyć się życiem, aktywnie żyć. Powszechne jest zjawisko auto wykluczenia seniorów spowodowane ich zagubieniem i poczuciem niedopasowania oraz brakiem wzorców aktywnego spędzania wolnego czasu i kompetencji społecznych uniemożliwiających pełne korzystanie z możliwości, jakie niesie współczesność. Częstym zjawiskiem seniorów mieszkających na wsi jest instrumentalne ich traktowanie przez młodszych członków rodzin czy otoczenie społeczne. Rozmaite „zadania” opiekuńcze dają seniorom poczucie bycia potrzebnym i użytecznym. Mało kogo interesują potrzeby seniorów nakierowane na szeroko rozumiany rozwój osobisty. Najczęściej osoby starsze angażuje się do pomocy przy dzieciach, pilnowania domu, czy jako biernych uczestników rozmaitych eventów lokalnych. Jednocześnie na przestrzeni ostatnich lat znacząco spadła rola osób starszych jako członków rodzin wielopokoleniowych, w których od wieków mieli oni swoje bardzo ważne miejsce. Zmiany społeczne zachodzące w Polsce ostatnich dziesięcioleciach zmieniły niemal zupełnie dotychczasowy model rodziny.

Młodzi zakładają rodziny, idą „na swoje” i żyją po swojemu. Nowoczesne technologie „wyparły” wiele osób starszych z dostępu wiedzy i możliwości śledzenia zmian i trendów. Doświadczenie życiowe i zdobywane przez całe życie kompetencje seniorów przestały być przez młodych wykorzystywane i pomocne w ich życiu.

Pogłębiające się różnice w sposobach i kanałach komunikacji, jakimi posługują się jedni i drudzy wytworzyły przepaść pokoleniową, za którą nikt już nic o sobie nie wie i niczego sobie nie daje. Współcześni seniorzy są chyba pierwszym pokoleniem, które tak mocno odczuło te zmiany i stanęło wobec potrzeby zdefiniowania na nowo swojej roli i miejsca w systemie społecznym. Skoro rodzina nie jest już naturalnym miejscem zaangażowania czasu, wiedzy i kompetencji osób starszych, koniecznym staje się poszukanie obszarów, w których ten czas, wiedza i kompetencje mogą być w pełni wykorzystane. Dla pokolenia seniorów nie jest to łatwe zadanie. Powszechna wśród nich jest postawa zagubienia i wycofania się z rzeczywistości, której nie rozumieją i w której nie czują się potrzebni. Pokolenie seniorów – musi na nowo znaleźć swoje godne miejsce w strukturze społecznej i potrzebuje w tym zadaniu naszej pomocy, ale nie wyręczenia. Stąd nasz projekt skierowany do seniorów opiera się o powyższą diagnozę, będącą głosem samych zainteresowanych jako punkt wyjścia do realizacji projektu odpowiadającego realnym potrzebom beneficjentów. Jako oferent zadbaliśmy o to, aby infrastruktura i warunki techniczne realizacji pozwalały na rekrutację osób sprawnych, jak i niepełnosprawnych, bez względu na wykształcenie, wiek, płeć, poglądy czy status majątkowy.

II – juniorzy wolontariusze w wieku od 15 – 60 roku życia. Grupa liczy 15 osób. Będą to osoby współpracujące z naszą organizacją, osoby aktywne, udzielające się również w innych organizacjach, , lokalni aktywiści i liderzy . Osoby te mają przede wszystkim dbać o wzmacnianie trwałych relacji międzypokoleniowych, uczyć się od seniorów różnych umiejętności, jak również samemu przekazywać wiedzę która posiadają młodsze osoby. Grupa 30 osób w wieku od 7 do 18 lat to podopieczni i wychowankowie placówek wsparcia dziennego, placówek opiekuńczo wychowawczych.

Procedura rekrutacji seniorów: Osoby zainteresowane uczestnictwem w projekcie będą musiały wypełnić kwestionariusz osobowy i zaakceptować regulamin uczestnictwa. Dokumenty przyjmowane będą w biurze projektu oraz poprzez pocztę e-mail, a w szczególnych przypadkach poprzez wolontariuszy. Na potrzeby rekrutacji wprowadzone będą kryteria dla seniorów. Pierwszeństwo w udziale będą miały osoby najstarsze i samotne.

Osoby z II grupy docelowej – juniorzy zostali już wstępnie zrekrutowani.

Wybór grupy docelowej podyktowany jest doświadczeniem Caritas Diecezji Radomskiej i ekspertów współpracujących z naszą organizacją w zakresie realizacji projektów dla osób zagrożonych wykluczeniem społecznym – w tym PRZEDE WSZYSTKIM osób w wieku 60 lat, lokalnym charakterem projektu oraz przeprowadzoną analizą interesariuszy projektu na etapie jego tworzenia.

  1. W ramach projektu zaplanowano działania takie jak:
  • Warsztaty międzypokoleniowe – 
  • Bezpieczny senior – działanie polega na przeprowadzeniu zajęć zwiększających bezpieczeństwo seniorów we współczesnym świecie 
  • Aktywny senior – Realizacja tego działania składa się z 2 części, są to zajęcia: sportowe i zajęcia kulturalne 
  • Wyjazdy integracyjne
  • Rodzinne pikniki integracyjne 

Przez realizację działań w projekcie zwiększy się aktywność społeczna seniorów, a większa aktywność społeczna to rozwój osobisty, w tym umiejętności miękkich, a zwłaszcza komunikatywności oraz pracy w zespole, jak i kształtowania indywidualnych predyspozycji, np. uwalniania pokładów kreatywności; kształtowanie pozytywnych cech charakteru, w tym zaradności, przedsiębiorczości i odpowiedzialności; efektywne wykorzystywania wolnego czasu, własnych umiejętności i doświadczeń; odkrywania swojego potencjału i nowych możliwości; zwiększanie osobistej motywacji, podnoszenie poziomu samooceny i pewności siebie; możliwość poznania nowych ludzi i przyjaciół, a więc przeciwdziałanie izolacji, marginalizacji, osamotnieniu oraz popadania w stany lękowe itd. Projekt przyczyni się poprzez przygotowanie do starości realizowane poprzez wzmacnianie trwałych relacji międzypokoleniowych, kształtowanie empatycznych postaw wobec osób starszych oraz upowszechnianie pozytywnego wizerunku osób starszych, a także zwiększanie bezpieczeństwa seniorów uruchomienie ich aktywności integracji i rozwoju, co będzie miało przełożenie na większą aktywność społeczną tych osób w przyszłości.

Rezultaty projektu będą trwałe, ponieważ m.in. wiedza i umiejętności nabyte przez seniorów – uczestników i wolontariuszy projektu będą wykorzystywane do podejmowania kolejnych podobnych lub innych działań na rzecz seniorów również po zakończeniu projektu. Ponadto nasza organizacja chce promować podobne działania na terenie całej diecezji. Projekt znacznie wzmocni potencjał naszej organizacji, dzięki realizacji działań projektowych, dzięki czemu zyska nowe doświadczenia w realizacji zadań publicznych i w zarządzaniu projektowym, pozyska nowych wolontariuszy i nieformalnych partnerów publicznych i społecznych wspierających ją. Poprzez realizację zaplanowanych w projekcie działań społeczeństwo lokalne niebędące bezpośrednimi odbiorcami zadania zaangażuje się również w realizację projektu.

Projekt nie tylko zaktywizuje uczestników projektu, ale także pozwoli im realizować własne pasje, uzmysłowi najbliższym konieczność aktywnego życia osoby starszej i wspierania jej, pozwoli zdobyć nowe, przydatne umiejętności oraz nawiązać kontakty i pozytywne relacje wewnątrzpokoleniowe. Po zakończeniu projektu uczestnicy będą dzielili się wiedzą i umiejętnościami nabytymi podczas prowadzonych zajęć i warsztatów. Pomiędzy uczestnikami projektu nastąpi poprawa i zmiana postaw społecznych, nawiążą się bliższe kontakty i lepsze rozumienie potrzeb innych. 

Projekt ma duży potencjał kontynuacji, ponieważ obserwowane zmiany demograficzne pokazują stale zwiększającą się populację ludzi w podeszłym i sędziwym wieku oraz wskazują na konieczność kontynuacji podejmowanych przez oferenta działań ukierunkowanych na zwiększenie aktywności opiekuńczej seniorów 60 + i ich zaradności osobistej.

 

Zainteresowanych zapraszamy do kontaktu:

Caritas Diecezji Radomskiej

ul. Kościelna 5
26 – 604 Radom

tel. +48 3652929

Dla kogo nagroda Viventi Caritate?

Dla kogo nagroda Viventi Caritate?

Nagroda przyznawana jest w uznaniu zasług w działalności charytatywnej, społecznej, kulturalnej – wynikających z ewangelicznego wezwania do niestrudzonego poszukiwania dobra. Tak właśnie czynił w czasie swojej posługi duszpasterskiej w Kościele radomskim biskup Jan Chrapek. – Zapraszam na wspólną modlitwę do radomskiej katedry. O godzinie 18.00 Mszy świętej będzie przewodniczył biskup Marek Solarczyk. Po liturgii zostanie wręczona nagroda Viventi Caritate – powiedział ks. Damian Drabikowski, dyrektor diecezjalnej Caritas.

Na dyplomie, który razem ze statuetką otrzymuje laureat, napisana jest sentencja bp. Jana Chrapka: „Życie należy przeżywać z pasją wiary i chęcią służenia Chrystusowi w bliźnich”. Laureat otrzymuje statuetkę autorstwa artysty rzeźbiarza Sławomira Gęsiaka, która jest – jak przypominają przedstawiciele Funduszu Biskupa Jana Chrapka – „alegorią otwartego serca i rodzącej się z niego miłości”.

Bp Jan Chrapek (1948-2001) był od 1975 r. kapłanem zgromadzenia św. Michała Archanioła (michalitów). Przez wiele lat pracował w środkach społecznego przekazu, m.in. był redaktorem naczelnym wydawanego przez jego zgromadzenie miesięcznika „Powściągliwość i Praca”.

25 marca 1992 r., po przeprowadzeniu reformy administracyjnej Kościoła w Polsce, Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji drohiczyńskiej, skąd w 1994 przeniósł go na podobne stanowisko w diecezji toruńskiej, a 28 czerwca 1999 mianował go biskupem radomskim. Stanowisko to pełnił tylko dwa lata – do tragicznej śmierci w wypadku samochodowym 18 października 2001 r.

Bp Chrapek kontynuował i rozwijał dzieła charytatywne w diecezji radomskiej. Szczególny też akcent kładł na duszpasterstwo młodzieży – w pamięci wielu pozostały Apele Młodych gromadzące kilkutysięczne rzesze młodzieży. Odbywają się do dzisiaj.

 

Źródło: Radosław Mizera / Radio Plus Radom

Diecezjalny Dzień Godności Osób Niepełnosprawnych

Diecezjalny Dzień Godności Osób Niepełnosprawnych

Wydarzenie rozpocznie Msza św., której w kościele pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Opocznie (ul. Westerplatte 2) o 10.30 przewodniczył będzie bp Marek Solarczyk.

Po Eucharystii wręczone zostaną tytuły „Człowieka o godnym sercu”, a potem barwny korowód przejdzie z kościoła do Zespołu Szkół Powiatowych im. Stanisława Staszica w Opocznie, gdzie odbędzie się spotkanie integracyjne.

Jak powiedziała Radiu Plus Radom wicestarosta Maria Barbara Chomicz, organizatorzy poprzez to wydarzenie chcą podkreślić ogromne znaczenie osób z niepełnosprawnościami w naszym życiu, a obchody są też okazją do tego, by docenić osoby oraz organizacje, które na co dzień pracują z niepełnosprawnymi.

Źródło: Marta Deka / Gość

Skip to content