Caritas Diecezji Radomskiej realizuje zadanie publiczne zlecone w ramach programu wieloletniego na rzecz Osób Starszych „Aktywni+” na lata 2021-2025. Tytuł zadania „Seniorzy z inicjatywą w Radomiu”. Zadanie to jest realizowane na podstawie umowy o numerze 4506/2023/AKTYWNI+.

Grupą docelową ze względu na jego charakter są seniorzy. Projektem obejmiemy w sumie 50 osób 60+ (wolontariuszy), mieszkańców Diecezji Radomskiej głównie z miasta Radomia, powiatu radomskiego i okolic. Nieformalnymi odbiorcami (uczestnikami) projektu będzie 150–200 osób (seniorów, którzy potrzebują pomocy w swoich domach, a którzy ze względu na swój zły stan zdrowia nie są w stanie uczestniczyć czynnie w projekcie), do których chcielibyśmy dotrzeć poprzez swoje działania edukacyjne oraz usługi opiekuńcze. Szczególny nacisk w procesie rekrutacji skierujemy na osoby z terenów wiejskich powiatu radomskiego i Diecezji Radomskiej, ze względu na fakt znikomej dostępności do usług edukacyjno-aktywizacyjnych. Grupa docelowa składać się będzie z osób zainteresowanych działalnością w ramach grup wsparcia, grup nieformalnych, chętnych do angażowania się w życie lokalnej społeczności, jak też osób, które do tej pory niewiele słyszały czy nie doświadczyły tego typu działań, często żyją w samoizolacji i w związku z tym istnieje potrzeba odbudowania u nich poczucia wartości poprzez angażowanie w rozmaite formy aktywności społecznej w ramach grup senioralnych i międzypokoleniowych. Na obszarze realizacji projektu mamy do czynienia z licznymi seniorami żyjącymi samotnie ze względu na stały pobyt dzieci czy wnuków za granicą. Są to osoby, które „żyją czekaniem” na tych, którzy wyjechali „na chwilę” do pracy. Pandemia pogłębiła ten stan i zakorzeniła przekonanie, że wielu z seniorów nigdy nie doczeka powrotu lub chociaż odwiedzin przez swoich bliskich. Jest też duża grupa osób starszych, którzy czekają na bliskich mieszkających w kraju, a nawet w sąsiednich miejscowościach, którzy nie są skłonni kontaktować się z rodzicami czy dziadkami, tłumacząc to brakiem czasu. Tak powstaje błędne koło, w którym owo „czekanie” staje się sensem życia wielu seniorów. Skutkuje to postępującym procesem tzw. „singularyzacji starości” czyli osamotnienia i w perspektywie procesem otępienia w zakresie potrzeb własnych, jak i swoistej użyteczności społecznej. To z kolei jest przyczyną wielu schorzeń psycho-somatycznych i praktycznie wegetacyjnego trybu życia. Wykluczenie seniorów potęguje również stereotypowe pojęcie „starości” ugruntowane w świadomości społecznej, co spycha seniorów na margines życia społecznego jako grupę której „nie wypada” podejmować aktywności, cieszyć się życiem. Powszechne jest zjawisko autowykluczenia seniorów spowodowane ich zagubieniem i poczuciem niedopasowania oraz brakiem wzorców aktywnego spędzania wolnego czasu i kompetencji społecznych uniemożliwiających pełne korzystanie z możliwości, jakie niesie współczesność. Częstym zjawiskiem seniorów mieszkających na wsi jest instrumentalne ich traktowanie przez młodszych członków rodzin czy otoczenie społeczne. Rozmaite „zadania” opiekuńcze dają seniorom poczucie bycia potrzebnym i użytecznym. Mało kogo interesują potrzeby seniorów nakierowane na szeroko rozumiany rozwój osobisty. Najczęściej osoby starsze angażuje się do pomocy przy dzieciach, pilnowania domu, czy jako biernych uczestników rozmaitych eventów lokalnych. Jednocześnie na przestrzeni ostatnich lat znacząco spadła rola osób starszych, jako członków rodzin wielopokoleniowych, w których od wieków mieli oni swoje bardzo ważne miejsce. Zmiany społeczne zachodzące w Polsce ostatnich dziesięcioleciach zmieniły niemal zupełnie dotychczasowy model rodziny. Młodzi zakładają rodziny, idą „na swoje” i żyją po swojemu. Nowoczesne technologie „wyparły” wiele osób starszych z dostępu wiedzy i możliwości śledzenia zmian i trendów. Doświadczenie życiowe i zdobywane przez całe życie kompetencje seniorów przestały być przez młodych wykorzystywane i pomocne w ich życiu. Pogłębiające się różnice w sposobach i kanałach komunikacji, jakimi posługują się jedni i drudzy wytworzyły przepaść pokoleniową. Współcześni seniorzy są chyba pierwszym pokoleniem, które tak mocno odczuło te zmiany i stanęło wobec potrzeby zdefiniowania na nowo swojej roli i miejsca w systemie społecznym. Skoro rodzina nie jest już naturalnym miejscem zaangażowania czasu, wiedzy i kompetencji osób starszych, koniecznym staje się poszukanie obszarów, w których ten czas, mogą być w pełni wykorzystane. Dla seniorów nie jest to łatwe zadanie. Powszechna wśród nich jest postawa zagubienia i wycofania się z rzeczywistości, której nie rozumieją i w której nie czują się potrzebni. Pokolenie seniorów – musi na nowo znaleźć swoje godne miejsce w strukturze społecznej i potrzebuje w tym zadaniu naszej pomocy, ale nie wyręczenia. Stąd nasz projekt skierowany do seniorów opiera się o powyższą diagnozę, będącą głosem samych zainteresowanych, jako punkt wyjścia do realizacji projektu odpowiadającego realnym potrzebom Beneficjentów. Jako oferent zadbaliśmy o to, aby infrastruktura i warunki techniczne realizacji pozwalały na rekrutację osób sprawnych, jak i niepełnosprawnych, bez względu na wykształcenie, wiek, płeć, poglądy czy status majątkowy.

Wybór grupy docelowej podyktowany jest doświadczeniem Caritas Diecezji Radomskiej i ekspertów współpracujących z naszą organizacją w zakresie realizacji projektów dla osób zagrożonych wykluczeniem społecznym – w tym PRZEDE WSZYSTKIM osób w wieku 60 lat, lokalnym charakterem projektu oraz przeprowadzoną analizą interesariuszy projektu na etapie jego tworzenia.

W ramach projektu zostaną zorganizowane Warsztaty edukacyjne dla wolontariuszy i seniorów. Celem warsztatów będzie kształtowanie odporności na trudności, przeciążenia w zawodzie opiekuna, umiejętności reagowania na zmiany, elastyczności stosowanych technik pracy opiekuńczej, otwartości na uczenie się nowych rzeczy, świadomości własnych zasobów zawodowych i umiejętności rozłożenia zadań pracy adekwatnie do wymagań sytuacji opiekuńczej oraz własnego potencjału psychicznego i fizycznego w danym momencie, praca z własnymi rezerwami. Zrealizowanie tego działania poprawi, jakość życia i aktywność wolontariuszy seniorów. Zorganizujemy warsztaty miedzy innym z:

  • Psychologii w pracy z osobami starszymi – W ramach zajęć z psychologiem uczestnicy projektu zdobędą wiedzę jak radzić sobie w sytuacjach stresowych podczas kontaktów z osobami starszymi.
  • Spotkania szkoleniowe z policjantem – W ramach szkoleń chcemy uwrażliwić seniorów na sytuacje, w których mogą stać się ofiarą przestępstwa, będziemy chcieli przekazywać informacje jak postępować w przypadku zagrożenia.
  • W ramach naszych działań będą również świadczone usługi pomocowe przez wolontariuszy. W ramach naszego działania będziemy świadczyć opiekę nad osobami starszymi niesamodzielnymi w ich domach. Kolejnym działaniem w ramach realizacji projektu są usługi świadczone w Telefonie zaufania. Telefon zaufania jest szczególnie adresowany do osób starszych, samotnych, potrzebujących wsparcia. Ma przeciwdziałać izolacji społecznej osób starszych, a jednocześnie pełnić funkcję informacyjną i doradczą. Telefon zaufania dla osób starszych ma przynieść seniorom wsparcie. Po drugiej stronie słuchawki na seniorów czekają doświadczeni fachowcy. Z uwagą i troską wysłuchają każdego. Pomogą poszukać rozwiązań w problemach, wesprą w trudnych momentach.
  • Planowane są również spotkania i wyjazd integracyny dla seniorów biorących udział w projekcie. 

Przez realizację działań w projekcie zwiększy się aktywność społeczna seniorów, a większa aktywność społeczna to rozwój osobisty, w tym umiejętności miękkich, a zwłaszcza komunikatywności oraz pracy w zespole, jak i kształtowania indywidualnych predyspozycji, np. uwalniania pokładów kreatywności; kształtowanie pozytywnych cech charakteru, w tym zaradności, przedsiębiorczości i odpowiedzialności; efektywne wykorzystywania wolnego czasu, własnych umiejętności i doświadczeń; odkrywania swojego potencjału i nowych możliwości; zwiększanie osobistej motywacji, podnoszenie poziomu samooceny i pewności siebie; możliwość poznania nowych ludzi i przyjaciół, a więc przeciwdziałanie izolacji, marginalizacji, osamotnieniu oraz popadania w stany lękowe itd. Projekt przyczyni się do zwiększenia liczby obywateli (nie tylko seniorów) angażujących się w działania świadczenia pomocy osobo starszym i niesamodzielnym, inicjatywy lokalne oraz wzmocnienia kompetencji społecznych mieszkańców regionu, co będzie miało przełożenie na większą aktywność społeczną tych osób w przyszłości.

Rezultaty projektu będą trwałe, ponieważ m.in. wiedza i umiejętności nabyte przez seniorów – uczestników i wolontariuszy projektu będą wykorzystywane do podejmowania kolejnych podobnych lub innych działań na rzecz seniorów również po zakończeniu projektu. Ponadto nasza organizacja chce promować podobne działania na terenie całej diecezji. Projekt znacznie wzmocni potencjał naszej organizacji, dzięki realizacji działań projektowych, dzięki czemu zyska nowe doświadczenia w realizacji zadań publicznych i w zarządzaniu projektowym, pozyska nowych wolontariuszy i nieformalnych partnerów publicznych i społecznych wspierających ją. Poprzez realizację zaplanowanych w projekcie działań społeczeństwo lokalne niebędące bezpośrednimi odbiorcami zadania zaangażuje się również w realizację projektu.

Projekt nie tylko zaktywizuje uczestników projektu, ale także pozwoli im realizować własne pasje, uzmysłowi najbliższym konieczność aktywnego życia osoby starszej i wspierania jej, pozwoli zdobyć nowe, przydatne umiejętności oraz nawiązać kontakty i pozytywne relacje wewnątrzpokoleniowe. Po zakończeniu projektu uczestnicy będą dzielili się wiedzą i umiejętnościami nabytymi podczas prowadzonych zajęć i warsztatów. Pomiędzy uczestnikami projektu nastąpi poprawa i zmiana postaw społecznych, nawiążą się bliższe kontakty i lepsze rozumienie potrzeb innych. 

Projekt ma duży potencjał kontynuacji, ponieważ obserwowane zmiany demograficzne pokazują stale zwiększającą się populację ludzi w podeszłym i sędziwym wieku oraz wskazują na konieczność kontynuacji podejmowanych przez oferenta działań ukierunkowanych na zwiększenie aktywności opiekuńczej seniorów 60 + i ich zaradności osobistej.

Zainteresowanych zapraszamy do kontaktu:

Caritas Diecezji Radomskiej

ul. Kościelna 5
26 – 604 Radom

tel. +48 3652929

Skip to content