Tydzień Miłosierdzia (27.04. – 03.05. 2025) w Diecezji Radomskiej, zainaugurował Dzień Dobra organizowany przez Caritas Diecezji Radomskiej, który zgromadził na rynku szydłowieckim ludzi pragnących dzielić się dobrocią.
Niedziela Miłosierdzia to Święto Patronalne Caritas. Jest to szczególny dzień ponieważ wybrał go sam Jezus zwracając się do siostry Faustyny „Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia (Dz. 299). Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski (Dz. 699).
https://wogrojcu.pl/
Współczesny świat nie zna drugiego takiego przypadku. Pan Jezus ukazuje się Siostrze Faustynie w celi płockiego klasztoru 22 lutego 1931 roku. Poleca namalować swój obraz zgodnie z wizerunkiem, który widzi święta, a następnie opisuje w „Dzienniczku”. Wieczorem, kiedy byłam w celi– ujrzałam Pana Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z uchylenia szaty na piersiach wychodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady. (…) Po chwili powiedział mi Jezus: „Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: Jezu, ufam Tobie. Pragnę, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie” (Dz. 47).
Chrystus jest współautorem obrazu, który zawiera w sobie wszystkie elementy orędzia o Bożym Miłosierdziu. Modląc się przed tym wizerunkiem i łącząc modlitwę z uczynkami miłosierdzia otrzymamy łaskę zbawienia, łaskę szczęśliwej śmierci i wsparcie we wzrastaniu w chrześcijańskiej doskonałości.
PS. Czy wiecie, że w radomskim kościele św. Katarzyny Aleksandryjskiej, u Ojców Bernardynów, jest obraz „Jezu Ufam Tobie” namalowany przez Adolfa Hyłę?
Ten sam autor namalował najsłynniejszy obraz Jezusa Miłosiernego, który znajduje się w kaplicy klasztornej Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie-Łagiewnikach.
W kolejnym dniu Tygodnia Miłosierdzia rozważaliśmy słowa Jezusa skierowanymi do świętej siostry Faustyny.
„Ile razy chcesz Mi sprawić radość, to mów światu o Moim wielkim i niezgłębionym miłosierdziu.” Dz. 164.
Apostołka Bożego Miłosierdzia, Sekretarka Jezusa Miłosiernego, urodziła się 25 sierpnia 1905 roku we wsi Głogowiec w rodzinie Stanisława i Marianny Kowalskich. Na chrzcie świętym w kościele parafialnym w Świnicach Warckich otrzymała imię Helena. 1 sierpnia 1925 roku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie przy ul. Żytniej. Siostra Faustyna zmarła 5 października 1938 roku w klasztorze w Krakowie-Łagiewnikach mając zaledwie 33 lata. Ojciec Święty Jan Paweł II, 30 kwietnia 2000 roku zaliczył Ją do grona świętych Kościoła. Jej relikwie znajdują się w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, a w Radomiu m.in. w domu Sióstr ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia przy ul. Struga.
Misją Siostry Faustyny było głoszenie światu orędzia Miłosierdzia. Bóg wzywa każdego człowieka do zawierzenia Mu swego życia i czynienia dzieł miłości wobec bliźnich. Jezus za pośrednictwem świętej Faustyny przekazał ludzkości nowe formy kultu: obraz z podpisem Jezu, ufam Tobie, święto Miłosierdzia, Koronkę do Miłosierdzia Bożego i modlitwę w chwili Jego konania na krzyżu, zwaną Godziną Miłosierdzia.
„Ewangelia miłosierdzia pisana w perspektywie XX wieku” – tak o „Dzienniczku” świętej Faustyny powiedział Ojciec Święty Jan Paweł II.
Święta Siostra Faustyna Kowalska prowadziła zapiski w Wilnie i Krakowie od 1934 do czerwca 1938 roku na wyraźne polecenie Pana Jezusa, przy wsparciu spowiedników: ks. Michała Sopoćki i o. Józefa Andrasza SJ. Notatki spisywała w tajemnicy. Ciekawostką jest fakt, że na prośbę ks. Michała Sopoćki, podkreśliła ołówkiem wszystkie słowa Jezusa, kiedy miała więcej czasu przebywając w szpitalu. Chociaż czuję się słaba i natura domaga się, aby odpocząć, jednak czuję tchnienie łaski, aby się przezwyciężać i pisać, pisać dla pociechy dusz, które tak bardzo kocham, a z którymi będę dzielić wieczność całą. A tak gorąco pragnę dla nich życia wiecznego, dlatego wszystkie wolne chwile, chociaż tak drobniutkie, wykorzystuję na pisanie, i to tak, jak sobie życzy Jezus (Dz. 1471). Powstało sześć zeszytów. „Dzienniczek” określa się jako literaturę mistyczną. Zawiera piękne opisy przeżyć duchowych, w tym jedności z Bogiem w zaślubinach mistycznych. Równocześnie znajdziemy tam walkę ze słabościami ludzkiej natury oraz opis trudności w realizowaniu poleceń Chrystusa. Zapamiętajmy, że „Dzienniczek” zawiera orędzie o miłości miłosiernej Boga do człowieka.
Czy wiecie, że ta wyjątkowa książka jest najczęściej drukowaną i najbardziej znaną na świecie pozycją napisaną w języku polskim? Dzieło zostało przetłumaczone na kilkadziesiąt języków. Misja świętej Faustyny trwa, a orędzie o Bożym Miłosierdziu głoszone jest Kościołowi i światu. Włącz się w jego propagowanie przez czyny miłosierdzia.
W Tygodniu Miłosierdzia nie może zabraknąć modlitwy
Koronka do Bożego Miłosierdzia jest wyjątkowa ponieważ podyktował ją świętej Faustynie sam Jezus.
Ten wyjątkowy dar powinien być bliski wszystkim, którzy chcą zło – dobrem zwyciężać. Powracamy do Wilna (13–14.09.1935 roku). W piątek, 13 września, Siostra Faustyna miała wizję anioła. Miał on ukarać ziemię za grzechy. Widząc posłańca Bożego, zaczęła prosić, aby wstrzymał karę, a ludzie będą czynili pokutę. Podczas wizji stanęła przed majestatem Trójcy Świętej, onieśmielona nie była w stanie wypowiedzieć ponownie prośby. W tym miejscu otrzymała łaskę Jezusa i zaczęła się modlić słowami, które usłyszała wewnętrznie. Jak pisze w „Dzienniczku” – ujrzałam bezsilność anioła, i nie mógł wypełnić sprawiedliwej kary, która się słusznie należała za grzechy (Dz. 475).
Następnego dnia w kaplicy, Pan Jezus powtórzył słowa modlitwy, którą nazywamy Koronką do Miłosierdzia Bożego.
Koronkę odmawiamy na zwykłej cząstce różańca (5 dziesiątków).
Na początku
Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Wierzę w Boga.
Na dużych paciorkach (1 raz)
Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata.
Na małych paciorkach (10 razy)
Dla Jego bolesnej męki, miej miłosierdzie dla nas i całego świata.
Na zakończenie (3 razy)
Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami i nad całym światem.
Pamiętajmy, że sama modlitwa nie wystarczy. Potrzebne są czyny miłosierdzia!
Chrystus zapewnił za pośrednictwem świętej siostry Faustyny Kowalskiej, że „Dusza, która czcić będzie ten obraz…” dostąpi wielkich łask. O kogo chodzi? O tych, którzy modlą się przed nim z ufnością i tę modlitwę potrafią wzmacniać uczynkami miłosierdzia.
Orędzie o Bożym Miłosierdziu zawsze wskazywało na potrzebę kształtowania u wiernych chrześcijańskiej postawy ufności wobec Boga i miłosierdzia wobec bliźnich. Dokładnie w taki sposób głosili go święta Faustyna, bł. Ks. Michał Sopoćko i święty Jan Paweł II Papież Polak.
U bł. Ks. Michała, obok świętej siostry Faustyny, najwierniejszego Apostoła Miłosierdzia Bożego widzimy całkowite oddanie się szerzeniu prawdy i kultu Miłosierdzia Bożego. Jako jeden z pierwszych pisał o Miłosierdziu Bożym, zabiegał u władz kościelnych o ustanowienie święta, przyczynił się do namalowania pierwszego obrazu Jezusa Najmiłosierniejszego Zbawiciela. Dziełem wieńczącym jego życie było współtworzenie Zgromadzenia Zakonnego Sióstr Jezusa Miłosiernego.
Na zakończenie słowo o papieżu, który był narzędziem opatrzności i sprawił, że Orędzie o Bożym Miłosierdziu dotarło do najdalszych zakątków świata. 30 kwietnia 2000 roku Jan Paweł II ogłosił Święto Miłosierdzia Bożego dla całego Kościoła. Wypełnił tym samym pragnienie Chrystusa. „Dzisiejszy świat potrzebuje Bożego Miłosierdzia! Na wszystkich kontynentach z głębin ludzkiego cierpienia zdaje się wznosić wołanie o miłosierdzie. Tam, gdzie panuje nienawiść i chęć odwetu, gdzie wojna przynosi ból i śmierć niewinnych, potrzeba łaski miłosierdzia, które koi ludzkie umysły serca, i rodzi pokój. Gdzie brak szacunku dla życia i godności człowieka, potrzeba miłosiernej miłości Boga, w której świetle odsłania się niewypowiedziana wartość każdego ludzkiego istnienia. Potrzeba miłosierdzia, aby wszelka niesprawiedliwość na świecie znalazła kres w blasku prawdy (JPII, Kraków Łagiewniki 2002).
Zapraszamy do Caritas Diecezji Radomskiej, podzielcie się z potrzebującymi miłością, która procentuje!
Pamiętajmy, że dzieła miłosierdzia trwają cały rok, a najpiękniejsza jest miłość, która procentuje.
Partner wydarzenia: Mazowsze- Serce Polski.
